Toch nog ganzenborst filet

Vrijdag 14 januari 2011

De bekende uitnodiging ganzen bestrijding in het Brabantse.

Ondanks de regenvoorspelling, met enthousiasme van Indy en mij, afgesproken om mee te gaan.

We waren met 2 geweren en 1 hond, het kon niet beter. Om 08.00 zaten we comfortabel Indy en ik, een beetje beschut tegen de wind, klaar om op de overvliegende ganzen te wachten. De eerste groep vloog precies op goede hoogte over, maar helaas het was nog te vroeg, je mag pas om 08.15 een poging wagen om te schieten.

De volgende groep vloog over en Louis haalde er een naar beneden, deze zeilde nog een heel eind over de akker verder.

Indy moest over een hek, dan over de sloot zwemmen en daar ging ze. Eerst nog wat slagen makend, het was nog steeds donker, tot ze verwaaiing kreeg en als een speer op de gans afging. Ondanks de zware klei en ondergelopen akker bracht ze de gans netjes binnen.

De gans aan het begin van de dijk netjes neer gelegd, ze was kick dood. De ganzen bleven maar komen soms 5 groepen tegelijk. Helaas draaide ze af direct over de plaats waar ik zat met Indy. Zij begreep er niet zo veel van, ondanks dat ze gefocust was op Louis, tuimelde er geen ganzen naar beneden. Dan maar van plaats wisselen en dat was duidelijk een verbetering. Dat er uiteindelijk geen naar beneden gehaald werd had een andere reden! Toen het tijd was om op te breken wilden we de geschoten gans op halen. Onze verbazing was bijzonder groot. Waar was de gans, er was toch niemand in de buurt geweest die hem mee genomen kon hebben. Met ongeloof elkaar aangekeken, tot we besefte dat de gans herrezen was en een tweede kans had gekregen. Het veren spoor kon gevolgd worden tot de opening in het hek dat gebruikt wordt voor het te water laten voor een bootje. Hopelijk blijft ze een lang leven beschoren.

Aangekomen bij de auto bleek dat de geschoten gans van Mark niet verdwenen was. Tot mijn verrassing schonk hij de gans aan mij en zo hadden we toch nog ganzenborst filet op het menu.

Mark en Louis bedankt!!